Henryk Żarski /1944/
Henryk Żarski urodził się w Jabelwaren w Niemczech, dokąd zostali zesłani jego rodzice podczas II Wojny Światowej. Do Polski przybył w 1947 roku. Dane osobowe Henryka Żarskiego określono na podstawie zapisu na kartce papieru przywiezionej z Niemiec, a także wypowiedzi starszego o trzy lata brata oraz małżeństwa Jamrozów, przybranych opiekunów Żarskiego.

Mimo poszukiwań nie udało się ustalić miejsca pobytu rodziców ani brata, z którym został później rozdzielony. Od przyjazdu do Polski Żarski żył w placówkach opiekuńczych.

Do 18 roku życia przebywał w Zakładzie Specjalnym dla dzieci „Caritas” w Zdunach. Stwierdzenie upośledzenia umysłowego sprawiło, że powierzane mu były tam prace porządkowe i opieka nad innymi dziećmi. W 1962 roku przeniesiono go do Domu Pomocy Społecznej w Pakówce. Przez jakiś czas mieszkał też u gospodarzy na wsi. Odkrył tam kredki dla dzieci i zaczął rysować, początkowo na podstawie widokówek i fotografii z gazet. Później zaczął tworzyć wizje, rysunki opisywane własnymi słowami, w temperze i akrylu na płótnie i papierze. To dzięki malarstwu zaczął mówić, do tej pory uważany był bowiem za osobę głuchoniemą. Miał wtedy 45 lat. Później zamieszkał w DPS w Pakówce.

Obecnie żyje w Domu Pomocy Społecznej w Bojanowie /filia DPS Pakówka /. Do codziennych rytuałów Henryka Żarskiego należy droga do kościoła w Bojanowie i do Domu Pomocy Społecznej w Pakówce, gdzie tworzy. Tam też powstał mural, autorstwa Henryka, przypominający kościelne freski. Ostatnie prace, głównie na płótnach, pokazywane w ramach poznańskiej wystawy, powstały w DPS Bojanowo.

Henryk Żarski jest niezwykle ciepłą osobą, która zawsze oczekuje spotkania z przyjaciółmi. Uwielbia podróże, które są głównym motywem jego obrazów. Do ulubionych tematów artysty należą także samochody, motory, rowery, przedstawienia religijne, szczególnie wizerunki Matki Boskiej, kościoły i grupy muzykantów oraz przedstawienia „Mamuśki” i zwierząt.