Luboš Plný

Urodził się w 1961 roku w Czeskiej Lipie w północnych Czechach.
Początkowo terminował jako elektryk. Po zakończeniu służby wojskowej przez sześć lat pracował jako elektryk dla Czechosłowackich Kolei Państwowych. W tym czasie zdiagnozowano u niego schizofrenię zwykłą, której zazwyczaj nie towarzyszą halucynacje, ale która charakteryzuje się stopniową desocjalizacją i wycofaniem. Luboš Plný zaczął intensywnie studiować literaturę medyczną oraz książki z dziedziny psychiatrii, co pomogło mu rozpoznawać stany własnego umysłu i radzić sobie z nimi. W wieku 27 lat przeszedł na rentę inwalidzką. Wyjechał do Pragi, gdzie pracował jako dozorca w Domu Mody, sprzedawca w antykwariacie z książkami, ochroniarz w galerii oraz malarz ołowianych żołnierzyków. W roku 1989 zaczął pozować jako model w Akademii Sztuk Pięknych, natomiast w roku 2000 otrzymał tytuł „modela akademickiego”. Od młodości fascynowało go ciało oraz jego śmiertelność. Kroił zwierzęta, uczestniczył w licznych sekcjach zwłok ludzkich, a nawet odbył kurs dla grabarzy. Także swoje własne ciało poddaje wielu eksperymentom, by potem wykorzystywać ich wyniki we własnej twórczości. Na jego prace istotny wpływ miała ciąża jego partnerki, a następnie narodziny ich syna Vincenta (2005 rok).

Zdeněk Košek

Urodził się w roku 1949 w Duchcov, w północnych Czechach. Zdeněk Košek przez 15 lat pracował jako drukarz. W tym czasie rysował karykatury i komiksy dla lokalnych gazet. Jako artysta samouk głównie koncentrował się na tworzeniu konwencjonalnych obrazów, inspirując się twórczością swojego ulubionego artysty – Vincenta van Gogha. Był także meteorologiem-amatorem. Po przeżyciu ciężkiego kryzysu osobistego w 1989 roku zapadł na chorobę psychiczną, co stanowiło zasadniczy punkt zwrotny w jego działalności artystycznej. Zaczął z uporem tworzyć diagramy, w których zapisywał swój system tłumaczący funkcjonowanie świata. Zjawiska meteorologiczne odgrywały w nim istotną rolę; Košek wierzył, że potrafi mieć nad nimi kontrolę. Po dwóch latach (1990-1992) nieprzerwanej pracy był kompletnie wyczerpany i trzeba było go hospitalizować. Po ustabilizowaniu się stanu zdrowia powrócił do tradycyjnego malarstwa i rysunku. Obecnie pobiera rentę inwalidzką i mieszka w Uściu nad Labem w północnych Czechach.