KSAWERY ZARĘBSKI

Urodził się w 1901 roku w Warszawie. I Wojnę Światowa przeżył wraz z rodzicami w Warszawie a po jej zakończeniu zgłosił się do Legii Akademickiej / 36 pułk piechoty/.
Zdemobilizowany podjął naukę i pracował w warsztacie ślusarskim. Po pewnym czasie powrócił do wojska, podpisał kontrakt na podoficera zawodowego. Przeszedł różne stopnie kariery zawodowej. We wrześniu 1939, wraz z formacjami lotniczymi brał udział w kampanii obronnej a po jej zakończeniu przez Rumunię, Francję przedostał się do Anglii. Walczył jako członek nadziemnego personelu lotniczego, w strukturach angielskiego lotnictwa wojskowego RAF.

W drugiej połowie lat dwudziestych zawarł związek małżeński. Ze związku narodził się syn i córka.

Po wojnie zaczął przejawiać pierwsze symptomy choroby-cierpiał na manię prześladowczą, wierzył, że śledzi go brytyjska policja i radzieckie służby wywiadowcze. Powrócił do Polski w 1955 roku, po szesnastu latach pobytu za granicą. Nie mógł się jednak przystosować do warunków życia w socjalistycznej ojczyźnie. W 1958 roku został internowany w szpitalu psychiatrycznym, z orzeczeniem schizofrenii. Fakt aresztowania, zamknięcia w szpitalu potraktował, jako dowód na to, że ma do odegrania misję dziejową i stanowi zagrożenie dla obecnych władz politycznych.
W szpitalu pozostawał całkowicie owładnięty urojeniami prześladowczymi i wielkościowymi. Faza twórcza nadeszła po około dziesięciu latach apatii spędzonych w szpitalu. W 1969 roku zaczął tworzyć tzw. Plansze, w których odnosi się głównie do problemów kosmologicznych, życia szpitalnego, kontekstu historycznego lecz też do magicznej siły roślin: mlecza i bzu.
Odmienną formę twórczości stanowiły nie istniejące już dziś kalendarze w kształcie użytkowych zegarów. Były to tzw. pomniki ku czci Mikołaja Kopernika. Figura astronoma znajdowała się na szczycie pomników wraz z krzyżem i zegarem. Kalendarz Zarębskiego odmierzał czasu według systemu, w którym rok składa się z trzynastu miesięcy a każdy miesiąc z 28 dni. Każdy kolejny rok był zatem taki sam. Według zachowanych opisów początkowo konstrukcje kalendarzy przypominały zegary szwarcwaldzkie /zegary z kukułką/, później formę wieży czy monstrancji. Zaopatrzone były także w schowki i szuflady.
Ksawery do końca życia, do roku 1983 albo 1984, przebywał w szpitalu.