DANIEL STACHOWSKI / 1983
Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Od 2004 roku jest uczestnikiem zajęć w Stowarzyszeniu „Ostoja” we Wrocławiu. Tworzy rysunki, obrazy, obiekty, pisze opowiadania. Interesuje się historią, archeologią, parapsychologią, ufologią, fotografią, muzyką, ekologią lotniczą i morską, architekturą /szczególnie fortyfikacjami/, techniką wojskową oraz historią najnowszą.
Daniel Stachowski: „Sztuka musi być niezależna, musi pokazywać to, co jest – nie ważne jakie zdanie mieliby decydenci polityczni czy religijni (...). Może to boli, ale na tym polega sztuka – ma zmuszać do myślenia.”
”Moje dzieła pokazują otaczającą nas rzeczywistość w krzywym zwierciadle, gdzie nie ma tematów tabu, bo > Świętości nie szargane umierają z nudów <, jak; fanatyzm religijny, zacofanie, nieudolne rządy, zbędny patos i cena jaką społeczeństwo płaci za zaufanie politykom (…).Głównym celem moich obrazów i opowiadań o Zomowcach – eunuchach z cyrkową przeszłością, było pokazanie Stanu Wojennego i lat osiemdziesiątych w Polsce, ich oczyma, z perspektywy świadka tych wydarzeń. Wykorzystałem do tego postacie Kulfona i Moniki z „Ciuchci”, na których się wychowałem i które uczłowieczyłem(…). Z uwagi na kontrowersyjne szczegóły i życiorysy pewnych osób, opowiadań nie opublikuję za życia, by nikt nie oskarżył mnie o to, że „szargam świętość”(…). Dlatego zdecydowałem się malować obrazy, które bardziej przypominają sceny z komiksów czy kreskówki, bo można z nich wiele wyczytać, bo gdy pisze się opowiadania, robi szkice czy maluje, to jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia(…).”
Wystawy: „Historia inaczej” w Galerii ArtBrut we Wrocławiu /kuratorka Małgorzata Rel, 2015/, „Po co wojny są na świecie? Sztuka współczesnych outsiderów” w /2016/, „Daniel Stachowski. Polska płonie” w ramach projektu „Czarna Bandera / outsider art” w Galerii TAK w Poznaniu /2016/, „Nie jestem Psem”, Muzeum Śląskie, Katowice /2017/.